The Circle of life
Door: Ilona
Blijf op de hoogte en volg Ilona
19 Februari 2011 | Zuid-Afrika, Acornhoek
Als ik nieuwe mensen ontmoet is dat zo’n beetje de eerste vraag die ze aan me stellen ….Na de vraag waar ik vandaan kom dan … of ik kinderen heb! … Nou nee “gelukkig” niet …. Hoe zou ik dan in hemelsnaam zo lang van huis kunnen gaan als ik kinderen zou hebben? …. Hier is het zeer ongebruikelijk dat je nog geen kinderen heb als je 28 bent … Naar Afrikaanse begrippen zo ik al een heel elftal kunnen hebben en zou ik de reserve spelers om komst zijn! … ja geen grapje …. Het is hier niet ongebruikelijk dat je op je 15, 16 of zelfs soms nog jonger zwanger bent. En dan moet je niet denken dat er een stabiele relatie is hoor …. Absoluut niet …. Grote kans dat je de vader van het kind nooit meer ziet …. Het is hier ook heel gebruikelijk om buiten echtelijke relaties te hebben en dus ook kinderen bij een vrouw waar je niet mee getrouwd bent … vind je het gek dat HIV/AIDS zich zo snel verspreid? ….. Als je er goed over nadenkt is het in en in triest, vooral omdat je ook weet dat de meeste mensen slechte toegang hebben tot gezondheidzorg … en de omstandigheden waarin ze leven zorgen voor een (zeer) slechte gezondheids situatie. Het feit dat je geen stromend water hebt maar dat moet gaan halen bij een publieke pomp ergens kilometers verder op …. Het feit dat je geen geld heb om eten te kopen … je je medicatie dus niet kan nemen omdat je daarbij moet eten want anders wordt je misselijk! …. Echt triest ….
Maar om terug te gaan naar de fases van het leven. Afgelopen woensdag ben ik dus naar een memorial service geweest … dus ook de dood heb ik nu mee gemaakt. Een van de oprichters van de Home Based Care (HBC) organisaties … zeg maar een soort thuiszorg organisaties …. Waar mijn hele onderzoek omdraait. Aangezien we het voornamelijk moeten hebben van de bereidheid van deze HBC organisaties om informatie te geven en dat we met hun werknemers en cliënten mogen praten over hun werk, is vertrouwen en respect zeer belangrijk. Aangezien er in deze context toch wel veel waarde wordt gehecht aan het feit dat er dan iemand is van de organisatie moesten we hier dus ook naar toe. Het feit dat ik ook mee moest was ook al snel duidelijk, niet alleen omdat ik de enige ben met een auto ….maar ook omdat ik zo’n beetje als interim directeur van RADAR fungeer als mijn baas er niet …
Nou ik dus samen met twee collega’s naar de afscheidsdienst toe … De afscheidsdienst was nog een hele zit …. Ik ben werkelijk waar nog nooit naar zo’n lange dienst geweest … het duurde ruim 3,5 uur …. Ja jullie lezen het goed 3,5 uur….. Het was naar goed Afrikaans gebruik in een tent ….. tenten zijn hier erg populair …. Bruiloften … feesten … begrafenissen alles gebeurd in een tent …. Gelukkig was het maar een graadje of 32 dus ook absoluut niet warm in de tent! …. Zo wat was dat een ramp zeg … om het nog een beetje warmer te krijgen moesten we om de have klap opstaan omdat er dan weer gezongen moest worden …. Wat dan ook wel weer een plus punt was want ik kreeg toch lichtelijk pijn in mijn kont van het plastic stoeltje waar ik op zat. Al hoewel de logica van het soms wel en soms niet opstaan tijdens het zingen mij niet geheel duidelijk is geworden …. En ik moet jullie vertellen en werd wat afgezongen …. Er werd meer gezongen dan gesproken zo’n beetje…. Was al lang blij dat alle liedjes in het Shangaan waren en ik ze dus niet mee kon en hoefde te zingen …. Weet zeker dat iedereen gillend naar huis was gegaan als ik ook mee had moeten zingen!....
Ik voelde me toch behoorlijk uit de toom vallen, en niet alleen om het feit dat ik wit ben ….. en ook de enige witte was … maar ook door het feit dat vrouwen bij dit soort gelegenheden dus een rok horen te dragen. …. Zoals jullie allemaal weten ben ik een groot rokken dragen en had ik vandaag ook mijn rok aan ….. niet dus …. Had een oude drie kwart broek aan … Ja dan val je al op omdat je wit bent en dan ben je ook nog niet eens naar de normen gekleed …. Voelde me behoorlijk ongemakkelijk kan ik jullie vertellen. Daarbij komt ook nog eens dat 95% van de dienst in Shangaan was en ik er dus geen klap van verstond….
Ik heb dus 3,5 uur de tijd gehad om de tent eens te bestuderen ….. had ongeveer de zelfde constructie als de bruiloft tent …. Als het hard had gewaaid dan was ik er niet ingegaan want dan was ie gegarandeerd om gewaaid …. Zeer veilige constructie dus…. NOT … Voor de rest heb ik een beetje mensen bekeken …. Wat ik opzich altijd erg leuk vind … Waar ik al snel achter kwam is dat het niet uit maakt hoe laat je hier komt als je maar komt. …. Nu moet ik zeggen nu begon de dienst ook wel heel erg stipt om 1 uur …. De helft van de mensen die bij de dienst waren kwamen later en sommige wel heel erg laat! … De beste meneer van de Department of Health, maakte het wel heel erg bont. Deze beste meneer was gevraagd om ook wat te zeggen, maar was dus vreselijk te laat. Hij kwam ongeveer binnen toen de dienst over was …. Nu moet ik eerlijk zeggen dat deze beste meneer het zelfde deed tijdens onze december bijeenkomst dus was er niet erg verbaasd over …. Maar het kwam er op neer dat zijn beurt eigenlijk al over was maar ja als je dan toch komt dan moet je toch ook nog maar wat zeggen … dus dat moest dan weer op het laatst … wat allemaal niet erg was als deze beste meneer kort van stof zou zijn …. En jullie raden het al dat was ie niet bepaald! …. Na de dienst kregen we allemaal een blikje drinken en 4 koekjes in een zakje …. Ja ja dan kan je ze mee naar huis nemen …. Zouden wij ook eens moeten gaan doen …. Gewoon de cake in een zakje doen en mee geven … blikje er bij en dan blijven ze ook niet allemaal hangen …. Scheelt weer een hoop tijd! ;-)
Een Afrikaanse uitvaartdienst was dus weer een hele belevenis …. Onder het motto je moet alles mee maken als je in een vreemd land woont, kan ik nu dus ook de uitvaartdienst van mijn lijstje strepen …. Nu nog maar eens bedenken wat ik nu nog graag wil mee maken.
Liefs dikke zoen!
Iloon
-
07 Maart 2011 - 19:40
Willy De Muijnck:
Hoi Ilona,
Mooie verhalen schrijf je. We lezen ze erg graag en moeten nogal eens lachen.
Wij zijn pas met vakantie in India en Nepal geweest.
Dit was, met name India, zeer "shocking".
Bij je verhaal over de uitvaart, moest ik daar ook aan denken. In india worden de overledenen door middel van hout verbrand (hebben we gezien). Daarna wordt, als het hout verbrand is, alles in de rivier de Ganges gekieperd. De Hindu's in India, dus bijna iedereen, moeten vooral naar de Ganges gaan om te zorgen dat ze "gereinigd" worden en dus eerder in het Nirwana komen.
Kun je je voorstellen waar de Indiers dan in baden?
Dan is een begrafenis zoals in Afrika misschien nog wel te verkiezen?
Enfin, er waren nog meer dingen "shocking". We raken er niet voer uitgepraat.
Zover wij landen buiten Europa hebben gezien, vinden we India het meest achter komen in ontwikkeling.
Tot een volgende keer. Groetjes ook van Sjaak, Willy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley